बादशहाचे आसन रिकामे राहू नये असा संकेत आहे.पण ज्याला खऱ्या अर्थाने
अग्रलेखाचा बादशहा म्हणता येईल असा कोणीही पत्रकार सध्यातरी मराठी
वृत्तपत्र सृष्टीत आढळत नाही,त्यामुळेच निळूभाऊंची बादशाहत कायम अढळ आणि
सलामत राहील.लोकमान्य टिळकांच्या निधनानंतर काहीकाळ केसरीचे संपादक
बनलेल्या नाटककार आणि विचारवंत लेखक कृ.पा.खाडिलकरांनी १९२३ साली
मुंबईतल्या गिरगावात नवाकाळ सुरु केला,त्याला आता ९६ वर्षे पूर्ण
झाली.यातली महाराष्ट्राच्या इतिहासातली अत्यंत धामधुमीची आणि उलथापालथीची
२७ वर्षे निळूभाऊ नवाकाळचे संपादक होते.
आजोबा कृ.पा.हिंदुत्वादी
विचारांचे.वडील यशवंत काँग्रेसी तर निळूभाऊ चक्क डावे.कम्युनिष्ट.मुंबईतील
गिरणी कामगार,गोदी कामगार,आणि लोकलमधून वाहणारा चाकरमानी,
लालबाग-परळ-भायखळा-शिवडी-बोरि
एखादा विषय निळूभाऊंनी हातात घेतला की त्याचा
सोक्षमोक्ष लावल्याशिवाय तें थांबत नसत.जो जनतेला नडला त्याचा पार फ़डशाच.मग
तो कोणी का अब्बूराव असेना.निळूभाऊ त्याची भीडभाड मुलाहिजा राखत
नसत.त्यांचा अग्रलेख पहिल्या पानावर ठळक टाईपात असे.त्यांच्या काळात नवाकाळ
कृष्णधवलच होता.पण खपात मुंबईत नंबर वन ! त्यांनी त्यांचा खास वाचकवर्ग
निर्माण केला होता.मुळात लोक नवाकाळ घ्यायचे तें फक्त निळूभाऊंचा अग्रलेख
वाचण्यासाठी.बाकी पानांवर काय छापलंय हे नवाकाळचे वाचक बहुदा पाहतही
नसावेत.नवाकाळ फक्त लोकलमध्ये आणि लोकल लोकच वाचत असे मात्र
नाही,'मटा'बगलेत ठेऊन आपले तथाकथित उचभ्रुत्व कुरवाळणारे देखील माना
वाकड्या करून शेजाऱ्याच्या हातातील नवाकाळच्या अग्रलेखाचं हेडिंग आणि
इंट्रो डोळ्यांनी ढापत असत.असा हा अग्रलेखाचा बेताज बादशहा आता अनंताच्या
प्रवासाला निघाला आहे.त्याच्या निर्वावाद आणि अढळ बादशपदाला त्रिवार
कुर्निसात.
-रवींद्र तहकीक
औरंगाबाद
