महाराष्ट्रातील बातम्यांचे विश्व हे रंगतदार आणि गतिमान आहे, आणि त्यात टीव्ही ९ मराठी, साम मराठी, एबीपी माझा, झी २४ तास, न्यूज १८ लोकमत, लोकशाही, पुढारी, जय महाराष्ट्र यांसारख्या अनेक वाहिन्यांचा समावेश आहे. परंतु या चॅनल्सच्या मागे एक अशी वास्तविकता आहे जी क्वचितच प्रकाशझोतात येते - ती म्हणजे पत्रकार आणि इतर कर्मचाऱ्यांची सतत होणारी चॅनलबदली. ही 'आया राम, गया राम' प्रवृत्ती केवळ बातम्यांच्या विश्वातच नव्हे तर संपूर्ण माध्यमांमध्ये दिसून येते.
यामागचे कारण आर्थिक आहे. जे कर्मचारी एका चॅनलवरून दुसऱ्या चॅनलवर जातात त्यांना मोठी पगारवाढ मिळते, कधी कधी ती २०-३० टक्क्यांपेक्षाही जास्त असते. याचा परिणाम असा होतो की, जे पाच वर्षांत अनेक चॅनल बदलतात त्यांचा पगार दुप्पट होतो, तर जे एकाच ठिकाणी प्रामाणिकपणे काम करतात त्यांना केवळ किरकोळ वाढ मिळते. यामुळे कनिष्ठ कर्मचाऱ्यांना वरिष्ठांपेक्षा जास्त पगार मिळण्याची विचित्र परिस्थिती निर्माण होते.
याचा सर्वात मोठा फटका बसतो तो एकनिष्ठ कर्मचाऱ्यांना. त्यांची प्रामाणिकपणा आणि चॅनलप्रती असलेली निष्ठा यांचे मोल कमी लेखले जाते. त्यांच्या कष्टाचे चीज होत असल्याची भावना त्यांच्यात निर्माण होते, आणि त्यांच्यावर अन्याय होत असल्याचे त्यांना जाणवते.
ही परिस्थिती बदलण्याची गरज आहे. बातम्यांच्या चॅनल्सनी कर्मचाऱ्यांच्या निष्ठेला आणि दीर्घकालीन योगदानाला योग्य किंमत देण्याची गरज आहे. केवळ चॅनल बदलणाऱ्यांनाच नव्हे तर एकाच ठिकाणी राहून चॅनलच्या वाढीसाठी झटणाऱ्यांनाही त्यांच्या कष्टाचे फळ मिळाले पाहिजे.
मराठी बातम्यांचे विश्व हे दर्जेदार पत्रकारितेसाठी ओळखले जाते. परंतु ही पत्रकारिता टिकून राहण्यासाठी, बातम्यांच्या चॅनल्सनी आपल्या कर्मचाऱ्यांना योग्य न्याय देणे गरजेचे आहे. केवळ पैशानेच नव्हे तर आदर आणि योग्य मोबदल्यानेही त्यांचे कौतुक केले पाहिजे.
- बेरक्या उर्फ नारद
0 टिप्पण्या