मराठी पत्रकारितेच्या गर्दीत एक आवाज ठासून, खवखवीत आणि नखरेलपणे कानावर आदळतो — बेरक्या उर्फ नारद! हा पत्रकार नाही म्हणता येणार नाही, आणि फक्त पत्रकार म्हणणंही अपुरं पडेल. हा बातम्यांचा बेधडक बाणेदार योद्धा आहे — जो फटकेही मारतो आणि हास्याची चिमूटही काढतो. एकदम हटके, एकदम बेरक्या स्टाईल!
बेरक्या म्हणजे काय?
‘बेरक्या’ हे नावच पुरेसं सांगतं – डोळस, मिश्कील, आणि शहाणं. ग्रामीण भाषेत ज्याला "शक्कल लढवणारा, नाजूक नाडी पकडणारा" म्हणतात. तो बातमीवर उडी मारतो, तिची चिरफाड करतो आणि वाचकांपुढे अशी काही पंगत वाढतो की, काहींना ती जिभेवर रेंगाळते, काहींना गिळता येत नाही. पण जे गिळतात, ते पुन्हा पुन्हा मागणी करतात!
फटकेबाज पत्रकारिता
बेरक्याच्या लेखनशैलीत एक खास मजा आहे. कुठलीही घटना असो, त्याचं विश्लेषण इतकं चपखल आणि टोकदार असतं की वाचक “हीच खरी बातमी आहे!” असं म्हणायला लावतो. बातमी थेट दिली जाते, तर कधी शालजोडीतून फटके पडतात.प्रिंट मीडिया असो, टीव्ही मीडिया असो की डिजिटल मीडिया असो या माध्यमातले पत्रकार या फटक्यांचे ‘टार्गेट’ असतात.
बेरक्याच्या वाचकांची यादी
‘बेरक्या ब्लॉग’ ही फक्त बातमी देणारी जागा नाही, ती एक आरसा आहे – पत्रकारितेचा, सत्तेचा, व्यवस्थेचा आणि समाजाच्या सडलेल्या गाठींचा. वृत्तपत्रांमधील खंदे पत्रकार, टीव्हीवरील चर्चामंडळी, डिजिटल मीडिया एक्स्पर्ट्स, पोलीस दलातले जबाबदार अधिकारी, मंत्रालयातले ‘गुप्त’ वाचक, आणि नेताजींचे खासमखास वाचक — सगळ्यांना हा ब्लॉग ‘वाचावा’ लागतो, कारण इथे फोटो नसतात, पण फोकस असतो.
"बातमी समजली नाही" म्हणणाऱ्यांसाठी उत्तर :
बेरक्याच्या शैलीवर काहीजण तक्रार करतात — “बातमी समजत नाही.” पण मग, जे बातमी समजत नाही, ते पत्रकार कसले? अशी बेरक्याची सडेतोड विचारणा. खरंय! बातमी वाचताना जर विचार करावा लागला, तर ती बातमीची ताकद असते. आणि पत्रकारच जर विचार करणार नसेल, तर समाजाचं काय होणार?
बेरक्या म्हणजे पत्रकारितेचं ‘टफ लव्ह’
बेरक्या कुणालाच नाचवत नाही, पण हिशेब पक्का ठेवतो. चुकीचं केलं की नाव घ्यायलाच हरकत नाही, चांगलं केलं तर शाबासकीही मिळते. पण हे सगळं विनोदाच्या बोचऱ्या शैलीत, जणू ‘काठ्यांनी सांगणारा गुरु’ आहे तो.
शेवटी…
बेरक्याच्या जगात तुम्ही वाचक असाल, की विषय? हे तुमच्या वागण्यावर ठरतं. पण एक मात्र नक्की — बेरक्याला दुर्लक्षित करणं शक्य नाही. कारण तो लिहित नाही, उघडं करतो.
0 टिप्पण्या