एकेकाळी संपादक म्हणजे सत्याचा रखवालदार.
आजचा संपादक म्हणजे – बड्या ब्रँडचा ‘ब्रॉडकास्ट ब्रोकर’.
पूर्वी संपादकांचे लेख वाचून मुख्यमंत्रीही खवळायचे, आज संपादक स्वतःची बातमीच वाचू शकत नाही… कारण त्यात बातमी नसतेच – असतो फक्त ‘स्पॉन्सरच्या सुपारीचा स्वाद’!
‘क्लिक कुठं मिळतील?’ याचाच ठाव घेत हा नवा संपादक शोधतो –
-
अभिनेत्रीचा cleavage angle,
-
कोणत्या सेलिब्रिटीने bedroom talk केला,
-
की "मुलीने आईला सांगितलं – माझा बॉयफ्रेंड मला टाचणीत धरतो" अशा "sanskaari sansani" बातम्या!
आज संपादक ही कुठलीतरी 'पेड मेंटल मसाज पार्लर' चालवत आहेत.
कॉर्पोरेट, राजकीय पक्ष, किंवा एखाद्या ब्रँडची सुपारी आली की त्यांच्या बातम्या “पवित्र” आणि बाकीच्यांचं "बॅकसाईड कव्हरेज" सुरू!
एक संपादक तर चक्क म्हणाला —
“आज बातमीपेक्षा ब्रँड इमेज महत्त्वाची!”
अरे म्हणजे बातमी खरी असेल पण ब्रँडला त्रास झाला, तर ती बातमी डिलिट!
अन् जिथं सेल्फी विद सेलेब्रिटी मिळेल, तिथं तोंडात शब्द घुसवून बातमी निर्माण करायची.
हे संपादक नाहीत — हे 'सांस्कृतिक सुपारी घेणारे' आहेत.
-
पत्रकारितेला भोंदू सिनेमा बनवणारे,
-
बातमीला सेक्स थ्रिलरचं हेडिंग देणारे,
-
आणि वाचकाच्या डोक्यात संस्कृतीचा कॅन्सर भरणारे!
तेच जे आज TRP च्या नावाखाली "सेक्स+सस्पेन्स = सकाळची बातमी" फॉर्म्युला वापरतात,
तेच रात्री पेड डिबेटमध्ये बसून सद्भावना, नैतिकता आणि भारतीय मूल्यांवर भाषण देतात!
उद्या वाचा — भाग ४: “पत्रकारिता LIVE आहे… पण सन्मान DEAD!”
0 टिप्पण्या